Üzerine Serisi

Marx’ın Din Felsefesi
Dine sığınan insan, her şeyi metaya dönüştüren kapitalist ilişkiler içerisinde, kendisini manevi bir varlık olarak hissetmek istiyor.
Din, kapitalizmin acımasızlığı karşısında halkın sığındığı bir liman oluyor; acı karşısında bir afyon görevi üstleniyor, acıyı dindiriyor. Dine yaslanmak, acımasız sömürü ilişkilerinde kendi bulunduğu yere katlanabilmeyi sağlarken, aynı zamanda bir başkaldırı da olabiliyor.
Tam da bu noktada, Marx’ın din eleştirisi, şu sözlerle,
kapitalizmin eleştirisi oluyor:

“İnsanın içinde aşağılanmış bir varlık olduğu,
köleleşmiş bir varlık olduğu,
terk edilmiş bir varlık olduğu,
ihmal edilmiş bir varlık olduğu,
bütün ilişkileri devirin!”

Böylece cennetin eleştirisi dünyanın eleştirisine, dinin eleştirisi hukukun eleştirisine, ilahiyatın eleştirisi politikanın eleştirisine dönüşüyor.
Tüm yönleriyle Marx’ın din felsefesinin ele alındığı, bu değerli çalışmayı, Hür Sinan Özbek’in kalemiyle sunuyoruz.

Spinoza ve Zaman
Alexander’a göre son dönemlerin en karakteristik özelliği, Zaman’ın keşfi ve şeylerin özsel bir içeriği olduğunu fark etmemizdir. Peki Zaman nedir?
Şeylerin özsel bir içeriği midir? Ya da Uzay’ın zihni midir?
Yoksa yalnızca zihnimizin kurguları mıdır?
Töz ile özdeş bir Tanrı kavramı bağlamında Zaman ne anlama gelir?
Einstein ve Whitehead, bu dördüncü eksenin keşfini nasıl okur?
Bergson’a göre zamanın nihai gerçeklik oluşu ne anlama gelir?
Belirimcilik okulunun kurucu düşünürlerinden Samuel Alexander, Spinoza ve Zaman eserinde yeni görüşler ışığında Spinoza felsefesinde ‘Zaman’ ve ‘Mekân’ kavrayışının izini sürmektedir.

Marksist Estetik
Hegel diyalektiğini bir ‘mistifikasyon’ olarak niteleyen Marx, onu baş aşağı çevirerek bir ‘aşağıdan’ diyalektiğe, bir materyalist diyalektiğe nasıl dönüştürür?
Marksist estetiğe göre sanatın objesi nedir ve sanatçı süjesi ile bu obje arasındaki ilgi nasıl bir ilgidir? Sanatın yansıttığı bu gerçeklik nasıl bir varlıktır?
Marksizm, sanatı yalnızca bir güç, dünyayı dönüştürmek için bir araçsal bir güç olarak mı görür?
Doğaya egemen olmada bu güçten yararlanılamaz mı?
Toplumcu gerçekçilik bir görüş olarak nedir ve ne yapmak istemiştir?

Marksist Estetik eserinde İsmail Tunalı, Marksist kuramın kurucu düşünürleri Marx, Engels ve Lenin ile birlikte, çağdaş estetik kuramcılar Lukács, Fischer ve Hans Koch’un görüşleri ışığında Marksist estetiğin temel tartışmalarını ele alıyor.

Hegel Üzerine
Stace, kendisi bir felsefe öğretmenidir, ama o, yalnızca tarafsız bir felsefe öğretmeni değil, idealist bir felsefe öğretmenidir. Bir idealist olarak o, Hegel’in gelmiş geçmiş en büyük ve en tutarlı filozof olduğuna inanmaktadır. Hegel’i tamamen benimsemiş bir filozof olarak onu yorumlamaya hiç kalkışmamakta, yalnızca Hegel’i açıklamakta, onu tanıtmaktadır. Bütün kitaplarını taramış bir kişi olarak o, bu kitapların bütününden ortaya çıkan büyük ‘Hegel Sistemi’ni açıklamakta, bu kategoriden ötekine hangi akli çıkarımlarla geçildiğini göstermektedir. Kitabının yararı da buradadır. Çünkü böylece, Hegel’in şu ya da bu konuda söylediği sözden önce, Hegelci felsefeyi, Hegelci diyalektiği meydana getiren metodoloji belirmiş olmaktadır.
W. T. Stace’in Hegel Felsefesi ve metodolojisine giriş niteliğinde olan bu değerli çalışmayı, Murat Belge çevirisi ile sunuyoruz.

Croce Estetiği
‘Sezgi bilgisi’ ve ‘kavram bilgisi’ arasındaki fark nedir?
Croce’nin dil ve bilgi felsefesinde ‘ifade’ kavramının yeri nedir?
Genel sezgiden farklı bir ‘sanat sezgisi’ var mıdır?
Croce’ye göre ‘duygu fenomeni’ neyi anlatır?
Croce’nin, Schiller estetiği ve ‘Oyun Teorisi’ eleştirisi nedir?

Değerli estetik kuramcımız İsmail Tunalı’nın kaleme aldığı Croce Estetiği eserinde, tüm bu sorular ile birlikte İtalyan filozof Benedetto Croce’nin estetik, dil ve bilgi felsefesi de ele alınacaktır.

Hür Sinan Özbek, Samuel Alexander, İsmail Tunalı, Walter Terence Stace

Publicatie: Fol
Auteur: 

Hür Sinan Özbek, Samuel Alexander, İsmail Tunalı, Walter Terence Stace