Nesiller geldi ve geçti. Dinin temsilcileri garip olarak yaşamaya cahilliğin temsilcileri de anlamamaya devam ettiler.

Zaman değişip asır başkalaşsa da değişmeyen ve başkalaşmayan gariplerin anlayışı ve garipliği oldu.

Asnn garibi "Saçlarım adedince başım olsa her gün birini kesseniz, Hakikat-ı Kur'aniye'ye feda olan bu baş zındı- kaya boyun eğmeyecektir" dedi ve garipliğini cihana ilan etti. "Milletimin imanını selamette görürsem cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım" diyenleri, yanmayanlar, garip olmayanlar nasıl anlayabilirlerdi ki?

Saraylarda ömür sürecekken tahta kulübelerde hayat geçirenleri, ömrünü bir çıra gibi yakıp, hem de öyle bir yakıp tüm dünyayı aydınlatanları, ruhları kararmış, akılları midesine inmiş, kalpleri yaptıkları zulümlerden katılaşmış insanlar garipleri nasıl anlayabilirlerdi ki?