Ben Mekke...

Cennetten sürgün yemiş bir kadın olarak Hazreti Havva ilkin bu topraklara geldi.

Hazreti Âdem’le benim bağrımda buluştular, burada dünya toprağına kök saldılar, yeryüzünün ilk yapısı Kâbe’yi burada inşa ettiler. O gün, bu gün kutsalın başkenti oldum.

Ben Mekke’yim!

Benim üzerimde yürüdü sevgili!

Onun bastığı yerler rahmet oldu benim için. Yorulunca uzandı, dinlendi benim üzerimde, susayınca sularımdan içti, abdest aldı, mübarek ellerini sürdü bana, kıyama durdu üzerimde, secdede sımsıcak gözyaşları ile ıslattı toprağımı...

Üşüdüğünde yorgan, yandığında bulut, takati kesildiğinde umut oldum ona...

Sayfa Sayısı: 228

HARUN TOKAK