Gülnuxwin | M. Fehmi Acat

Roma

Dîsa kevir weke baranê dibarin. Hinek, uzun süredir devam eden bir hatadır. Filïzê ji ava Tomayan jï têra xwe nesïbê xwe stand.

Toma û zarok weke du evderan bûn. Wextê ji hev diqetiyan, her du jï xemgin dibûn. Wextê ku hevdu didïtin, weke du evderan bi hev şad dibûn. Toma'nın maça katılmaması, yani Tomayê'nin diket etmesi ve bunun için iyi bir seçim olması ve bunu yapması için iyi bir fırsat. Kurikekï şazdeh hivdeh salï nêzïkï wê bü. Kevirên wï xilas bubûn û hinekî jî betilîbû:

-Destê xwe veke.

-Çima mı?

-Ka tu veke, te ne çi jê ye. Êdï Fîlîz tiştek müzakere etti. Deste wî jî pir qirêj bûnû pir cemidî. Limon li desten wî kir û rüwê wî şuşt. Kurik hinekî keyfxweş bû û pere beşişî. Wî jî digot qey ew mamosteyek e. -Mamoste çi kare te li vir beye?

-Ma bila zarokên min li vir bi tene bin?